(Τετάρτη 23 Ιουνίου 2010)
Πολύ συχνά διερωτάται ο νουνεχής πολίτης αυτής της χώρας κατά πόσο σ’ αυτόν εδώ τον τόπο γεννήθηκε η λογική!
Είναι γνωστό ότι ο λόγος, ο ορθός λόγος ή ορθολογισμός, είναι το κύριο γνώρισμα που χαρακτηρίζει και διακρίνει τον άνθρωπο από τα υπόλοιπα ζώα. Τη λογική ως πρακτική ο άνθρωπος τη χρησιμοποίησε για να βελτιώσει τη ζωή του σε ένα κοινωνικό και πολιτικό περιβάλλον ευημερίας και ασφάλειας. Τη θεωρητική, ωστόσο, θεμελίωση της λογικής και του συλλογισμού την οφείλουμε στον μεγάλο διανοητή της αρχαιότητας, τον Αριστοτέλη.
Παράλληλα με την εξέλιξη της λογικής επεξεργασίας και της διαλεκτικής αναπτύχθηκε και ένας άλλος κλάδος της λογικής, ο λεγόμενος παραλογισμός. Με αυτόν ο συνομιλητής, χρησιμοποιώντας διάφορα τεχνάσματα, προσπαθεί να παρασύρει τον συνομιλητή του, χωρίς να το καταλάβει, στην αποδοχή των απόψεών του, παρόλο που αυτές βρίσκονται έξω από τα όρια της λογικής.
Παραλογισμός θεωρείται και κάθε πράξη που έρχεται σε αντίθεση με τη λογική.
Δυστυχώς η σημερινή ελληνική πραγματικότητα χαρακτηρίζεται από ποικίλους και πολλούς παραλογισμούς,
Παραδείγματα πολλά:
1) Ο σημερινός πρωθυπουργός δήλωνε και επαναλάμβανε προεκλογικά ότι «λεφτά υπάρχουν», ενώ σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις ήξερε την πραγματικότητα, και μετεκλογικά οδήγησε τη χώρα στο ΔΝΤ λαμβάνοντας τα πιο σκληρά μέτρα για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, αλλά και γενικώτερα για όλο τον ελληνικό λαό. Τελικά το προεκλογικό σλόγκαν «αλλάζουμε ή βουλιάζουμε» έγινε «αλλάζουμε και βουλιάζουμε».
Ως πότε ο ελληνικός λαός θα ανέχεται οι πράξεις των κυβερνώντων να είναι αναντίστοιχες με τις προεκλογικές υποσχέσεις; Στην Ιαπωνία, σε μια παρόμοια περίπτωση, πρόσφατα μάλιστα, ο πρωθυπουργός παραιτήθηκε μετά από ένα χρόνο στην εξουσία, ακριβώς επειδή οι πράξεις του ήταν αντίθετες με τις προεκλογικές δεσμεύσεις του.
2) Μας κυβερνάει ένα κόμμα που σύμφωνα με στέλεχός του, υπεύθυνο για τα οικονομικά του, τον Τσουκάτο, χρηματίστηκε παράνομα από τη SIEMENS με δύο εκατομμύρια ευρώ!
3) Το ελληνικό κράτος, μετά από τόσα χρόνια λειτουργίας, δεν γνωρίζει πόσους δημοσίους υπαλλήλους έχει και ποιες είναι οι αμοιβές τους!
4) «Είναι παραφροσύνη σκέτη, οι υπαίτιοι και αυτουργοί της οικονομικής χρεοκοπίας, της σπατάλης και κλοπής του κοινωνικού χρήματος, να τιμωρούν για τα δικά τους εγκλήματα τους αναίτιους, τα θύματα. Να ξεκινάνε περιορισμό των δημόσιων δαπανών με περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, τρελές αυξήσεις έμμεσων φόρων που συντρίβουν τη φτωχολογιά, περικοπές του «κοινωνικού κράτους». Να μην διανοούνται, οι αχρείοι, να θίξουν τις δικές τους εξωφρενικές «αποζημιώσεις», τους πακτωλούς των κρατικών επιχορηγήσεων που οι ίδιοι έχουν αποφασίσει για τις συντεχνίες τους, το ασύδοτο χρήμα που ρέει στους κομματανθρώπους των κρατικών εταιρειών, της καμαρίλας τους» [Χρ. Γιανναράς, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 20.6.2010].
Αυτοί συνεχίζουν αμέριμνοι να απολαμβάνουν τα προνόμιά και τα αγαθά τους ή την περιουσία που, σε αρκετές περιπτώσεις, παράνομα απόκτησαν και κάποιοι από αυτούς μάλιστα, πρώην πρωθυπουργοί και υπουργοί οικονομικών, αρθρογραφούν και δίνουν συμβουλές πώς να εξέλθλει η χώρα από την κρίση!
5) Μετά από παρέλευση τόσου χρονικού διαστήματος και την ομολογία στελεχών της SIEMENS για δωροδοκίες πολιτικών και κομμάτων με 100 εκατομμύρια ευρώ, η Ελληνική κυβέρνηση δεν απαιτεί από τη συγκεκριμένη εταιρεία να της επιστραφεί η οικονομική ζημιά που υπέστη το δημόσιο!
Πολιτικά πρόσωπα, ακόμα και πρωθυπουργοί, υπουργοί και αρχηγοί κομμάτων, δέχονται «μικρά δωράκια» (χρυσά κοσμήματα,, ακριβές σαμπάνιες, πίνακες ζωγραφικής, επώνυμες τσάντες, πορτοφόλια, φουλάρια και μανικετόκουμπα) από τη SIEMENS! Περιμένει κανείς οι αποφάσεις τους να είναι αμερόληπτες;
6) Η πολιτεία και οι πολίτες μιλούν και υπερασπίζονται τη «δωρεάν παιδεία», ενώ όλοι γνωρίζουν ότι η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Η παραπαιδεία έχει αντικαταστήσει το σχολείο, το οποίο έχει απολέσει σε μεγάλο βαθμο τον παιδευτικό του ρόλο. Την ίδια ώρα ο οικογενειακός προϋπολογισμός επιβαρύνεται με μεγάλα ποσά για πολλά χρόνια, από το νηπιαγωγείο μέχρι και το πανεπιστήμιο. Ωστόσο, τόσο το κράτος όσο και οι πολίτες εξακολουθούν να υποστηρίζουν τη «δωρεάν παιδεία» ως αδιαπραγμάτευτο, κεκτημένο, όπως έχουμε συνηθίσει να λέμε, δικαίωμα και να θεωρούν αδιανόητη την οποιαδήποτε οικονομική συνεισφορά, με στόχο τη βελτίωση του εκπαιδευτικού έργου.
7) Οι εκπαιδευτικοί «λειτουργοί» που διορθώνουν τα γραπτά δοκίμια των μαθητών στις εισαγωγικές εξετάσεις κήρυξαν στάση, επειδή μειώθηκε η αμοιβή τους κατά δέκα λεπτά την ώρα! Αν είναι δυνατόν! Πρώτα πρώτα διερωτάται κανείς, γιατί να πληρώνονται για μια δουλειά που κανονικά είναι υποχρεωμένοι να την κάνουν μέσα στα πλαίσια των καθηκόντων τους. Για λίγα λοιπόν ευρώ θέτουν σε δοκιμασία χιιλάδες υποψηφίους, καθώς και τους γονείς τους!
8) Με τον ίδιο παραλογισμό αντιμετωπίζεται και το μεγάλο θέμα της υγείας. Όλοι μιλούν για δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και όλοι γνωρίζουν, και το κράτος και οι πολίτες, ότι, ιδιαίτερα σε σοβαρές περιπτώσεις, το «φακελλάκι» είναι το χρυσό μέσον που εξασφαλίζει στους μεν επίορκους γιατρούς μαύρο και άφθονο χρήμα, ενώ, στους πάσχοντες, κατά προτεραιότητα περίθαλψη και μάλιστα σε προνομιακά δωμάτια νοσηλείας.
Και παρόλο που υπάρχουν προτάσεις και πρότυπα για να λυθεί αυτό το «καρκίνωμα», που αποβαίνει σε βάρος της γενικότερης νοσοκομειακής περίθαλψης και των εσόδων του κράτους, τα πράγματα παραμένουν ως έχουν! Δυστυχώς, βέβαια, στην περίπτωση αυτή οι «παίκτες» είναι δύο, οι γιατροί και οι πολίτες. Ιδιαίτερα ευάλωτοι είναι οι πολίτες που χρειάζονται περίθαλψη σε περιπτώσεις σοβαρών ασθενειών ή καταστάσεων, όπως π.χ. νεοπλασματικών ασθενειών, αγγειοπλαστικών, ορθοπεδικών και άλλων χειρουργικών επεμβάσεων.
Επιπλέον, σκόπιμη υπερσυνταγογράφηση και υπεραγορά υλικών, εξωφρενικές υπερτιμολογήσεις υλικών (ώστε να επαρκούν για υπερκέρδη των φαρμακευτικών εταιρειών και των προμηθευτών, αλλά και για τις «μίζες» των επίορκων ιατρών) «συνιστούν ένα διαρκές οικονομικό σκάνδαλο» (βλ. σχετικό άρθρο της κ. Φούρα, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 20.6.10) σε βάρος του δημοσίου και του ελληνικού λαού. Οι πρόσφατες αποκαλύψεις του ΣΔΟΕ είναι ενδεικτικές για τη διαρκή λεηλασία του δημοσίου χρήματος, του χρήματος του ελληνικού λαού.
Και το κράτος, αντί να τους καταγγείλει και να ζητήσει τη δίωξή τους, προχωρεί σε διακανονισμό πληρώνοντας πολλά δις, που θα μπορούσε να τα διαθέσει για τη βελτίωση των παρεχομένων υπηρεσιών. Σε διάστημα 13 ετών έγιναν ρυθμίσεις χρεών ύψους πάνω από 11δισεκατομμύρια ευρώ!
Απαιτείται «νυστέρι» για να καθαρίσει το απόστημα αυτό στο χώρο της υγείας, αλλά και αλλαγή νοοτροπίας εκ μέρους των πολιτών. Για να γίνει βέβαια αυτό απαιτείται η στάθμη των παρεχομένων ιατροφαρμακευτικών υπηρεσιών να είναι η υψηλότερη δυνατή, οι αμοιβές των ιατρών να είναι ικανοποιητικές, ανάλογες με τις σπουδές και την ευθύνη τους, και γιατί όχι και των ικανοτήτων τους, και βέβαια οι πολιτικές αποφάσεις.
9) Ιδιώτες γονείς παιδιών με νεοπλασματικές ασθένειες, με δικές τους εισφορές, αγοράζουν έναν υπερσύγχρονο αξονικό τομογράφο αξίας 420.000 ευρώ, τον δωρίζουυν στο Νοσοκομείο Παίδων για αντικατάσταση ενός άλλου πεπαλαιωμένου, και το κράτος απαιτεί από τον σύλλογο «Φλόγα» να καταβάλει 96.000 ευρώ ΦΠΑ!
10) Επιστήμονες με υψηλά προσόντα, μετά από πολυχρόνιες σπουδές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, με εξαιρετικά μεγάλη ευθύνη για το έργο που επιτελούν, όπως π.χ. οι γιατροί που εργάζονται υπό δύσκολες συχνά συνθήκες στα δημόσια νοσοκομεία ή οι καθηγητές πανεπιστημίου αμείβονται λιγώτερο από πολλούς άλλους με πολύ ολιγώτερα προσόντα και ευθύνη, οι οποίοι μάλιστα τις περισσότερες φορές τη θέση τους την οφείλουν σε κομματικές σχέσεις και εξαρτήσεις. Και λόγω απουσίας οποιασδήποτε αξιολόγησης συμβαίνει το απογοητευτικό φαινόμενο οι εξαιρετικοί στον κλάδο τους λειτουργοί να αμείβονται το ίδιο με τους ανίκανους ή αυτούς που θεωρούν το λειτούργημα τους ως δευτερεύουσα απασχόληση.
11) Πολιτικό κόμμα που εκπροσωπείται στο ελληνικό κοινοβούλιο, συγκεκριμένα το ΚΚΕ, δηλώνει, μέσα και έξω από τη βουλή, ότι δεν αναγνωρίζει την αστική δημοκρατία, δηλαδή το σημερινό κοινοβουλευτικό σύστημα, χωρίς καμιά απολύτως συνέπεια και χωρίς καμιά επίσημη αντίδραση!
12) Μια επιχείρηση ή ακόμα και μια δημόσια υπηρεσία προσλαμβάνει υπαλλήλους –συχνά της επιβάλλονται από τα κόμματα - για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, π.χ. εποχιακούς, με σύμβαση ενός έτους, κλπ., και στο τέλος της σύμβασης, οργανωμένοι πια αυτοί, διεκδικούν με απεργίες και άλλα εκβιαστικά μέσα τη μονιμοποίησή τους.
Αυτό συμβαίνει πολύ συχνά τις τελευταίες δεκαετίες, και το πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι οι νεοπροσληφθέντες στο Αττικό Μετρό, χωρίς κανένα διαγωνισμό, αλλά απλά και μόνο επειδή είχαν κάποιο ισχυρό κομματικό μέσον. Αυτοί, λοιπόν, μαζί δυστυχώς με τους υπόλοιπους εργαζομένους βάζουν λουκέτο στο Μετρό και ταλαιπωρούν εκατομμύρια πολίτες εκβιάζοντας την περαιτέρω παραμονή τους στην υπηρεσία, ενώ η κυβέρνηση παραμένει απαθής, αντί να τους συλλάβει και να τους παραπέμψει στη δικαιοσύνη.
13) Όλοι οι πολίτες γνωρίζουν, αρκετοί μάλιστα κακταστηματάρχες πολύ καλύτερα, τον αρνητικό ρόλο που έπαιξε τόσα χρόνια το λεγόμενο «πανεπιστημιακό άσυλο». Παρόλο που δεν υπάρχει κανένας σοβαρός λόγος για τη διατήρησή του, εντούτοις καμιά κυβέρνηση δεν τολμά να το καταργήσει.
Παρομοίως, τα υπερβολικά και απαράδεκτα ποσοστά συμμετοχής των φοιτητών στην εκλογή διοικητικών πανεπιστημιακών οργάνων (των προέδρων των τμημάτων, των κοσμητόρων, των πρυτανικών αρχών), ποσοστά που παραποιούν τη θέληση των διδασκόντων με αρνητικές συνέπειες για το δημόσιο πανεπιστήμιο, συνεχίζονται και, όπως φαίνεται, θα συνεχίζονται, επειδή, όπως φαίνεται, συμφέρει στα κόμματα η κομματικοποίηση της πανεπιστημιακής ζωής, θεωρώντας την ως μια λίμνη για να ψαρεύουν οπαδούς.
Συνεχίζεται επίσης ο παραλογισμός της δωρεάν χορηγήσεως ενός διδακτικού συγγράμματος για κάθε διδασκόμενο μάθημα, παγκόσμια πρωτοτυπία, πράγμα που συνεπάγεται τεράστιες δημόσιες δαπάνες, αλλά και περιορισμό των φοιτητών στην αποστήθιση και στη μονομέρεια και την αναγκαστική παραμονή τους μακράν των βιβλιοθηκών και της ευρύτερης δυνατής κατάρτισής τους.
Ο παραλογισμός εντοπίζεται επίσης στη σίτιση των φοιτητών και των σπουδαστών. Φαίνεται ότι η Ελλάδα αποτελείται από ανεξέλεγκτα πανεπιστημιακά κρατίδια, αφού σε άλλα πανεπιστήμια σιτίζονται όλοι οι φοιτητές ανεξαρτήτως εισοδήματος και σε άλλα μόνο οι δικαιούχοι. Να προσθέσουμε βέβαια εδώ ότι η «δωρεάν σίτιση» αποτελεί επίσης παγκόσμια πρωτοτυπία. Σε όλες τις χώρες του κοσμου οι φοιτητές πληρώνουν σε τιμές βέβαια πολύ χαμηλότερες από ό,τι ισχύει εκτός πανεπιστημίου.
14) Η κάθε είδους κατάληψη από οργανωμένες μειοψηφίες, παράνομη πράξη αυτή καθαυτή, όπως και το κλείσιμο των δρόμων ή των λιμανιών, όχι μόνο υποδαυλίζεται και οργανώνεται από συγκεκριμένα πολιτικά κόμματα, αλλά έχει καταντήσει να θεωρείται «δημοκρατικό» δικαίωμα!
15) Υπάρχουν νησιά στα νοσοκομεία, των οποίων υπάρχει έλλειψη από γιατρούς κάποιων ειδικοτήτων, επειδή, όπως είναι φυσικό, οι «πρόσοδοι» των γιατρών είναι περιορισμένες. Και η πολιτεία, η οποία προσφέρει δωρεάν την εκπαίδευσή τους, δεν τους υποχρεώνει να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους, έστω και για λίγα χρόνια, εκεί που τους έχουν ανάγκη.
Παρόμοια, αστυνομικοί αποσπώνται με αίτησή τους σε διάφορα, κυρίως τουριστικά, νησιά και αμείβονται με διπλές αποδοχές, χωρίς να γνωρίζει κανείς το σκεπτικό με το οποίο γίνεται αυτό. Αδυνατεί το κράτος να στείλει υποχρεωτικά τον αναγκαίο αριθμό αστυνομικών εκεί, όπου απαιτείται;
16) Χιλιάδες εκπαιδευτικοί αποσπώνται κάθε χρόνο σε διάφορες υπηρεσίες, για να ασκήσουν έργο κατώτερο των προσόντων τους, με συνέπεια το μεν σχολείο να στερείται των υπηρεσιών τους, το δε κράτος να σπαταλά τεράστια ποσά για την αναπλήρωσή τους!
17) Έλληνες ακτιβιστές λαμβάνουν μέρος ή καλύτερα συμπλέουν με τους Τούρκους πράκτορες της ΜΙΤ που πρωτοστάτησαν με υποκίνηση και υποστήριξη της Τουρκικής κυβέρνησης, σε μια υποτιθέμενη ανθρωπιστική αποστολή στον Παλαιστινιακό λαό της λωρίδας της Γάζας, σκοπός της οποίας ήταν να παραουσιαστεί η Τουρκία στους Άραβες και τον ισλαμικό κόσμο ότι είναι υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μια χώρα που καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα όχι μόνο στο εσωτερικό της, αλλά και των Ελλήνων της Κύπρου με την επιτελεσθείσα εθνοκάθαρση, τη συνεχιζόμενη κατοχή και τον εποικισμό για την ανατροπή της δημογραφικής σύνθεσης του νησιού, τη συστηματική εκδίωξη του ελληνικού πληθυσμού από την Πόλη, την Ίμβρο και την Τένεδο, τις γενοκτονίες των Αρμενίων, των Ποντίων, των χριστιανών της Ανατολίας.
Δεν είδαμε να πραγματοποιούν αυτοί οι ακτιβιστές οποιαδήποτε παρόμοια εκδήλωση κατά της συνεχιζόμενης στρατιωτικής κατοχής της Κύπρου και την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Θα μπορούσε κανείς να συνεχίσει και ο κατάλογος θα ήταν μακρύς και ατέλειωτος από τους κάθε είδους παραλογισμους, μικρούς και μεγάλους, που όλοι μας και ο καθένας ξεχωριστά βιώνει καθημερινά. Θα βάλουμε όμως ένα τέλος με ένα τελευταίο, αλλά όχι ασήμαντο, παραλογισμό.
18) Ενώ οι νεοέλληνες είμαστε περήφανοι, συχνά και αλαζόνες, έναντι των ξένων για τον πολιτισμό των προγόνων μας, την ίδια στιγμή δείχνουμε έμπρακτα την περιφρόνησή μας, πρώτον, με την απαξίωση π.χ. της διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών και, δεύτερο, με το να τους αγνοούμε οι πλείστοι, αφού δεν κάνουμε τον κόπο να τους μελετούμε σε βάθος και να διδασκόμαστε από αυτούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου